Yeni Han revize restorasyon projelerinin, raporlarının ve orta avlu kapatma projelerinin hazırlanması işi
YAPIYA AİT BİLGİLER:
Adres: İstanbul İli, Fatih İlçesi, Tahtakale Mahallesi, Hasırcılar Caddesi, 54 Pafta, 372 Ada, 22 Parsel, Hasırcılar Yeni Han Fatih-İstanbul
Tarih: 2018-2019
Mal Sahibi: İstanbul Vakıflar Bölge Müdürlüğü
İlgili İdare: İstanbul Vakıflar Bölge Müdürlüğü
İşveren: BETA Gıda Sanayi Tic. An. Şti.
Proje Koordinasyon: Renova Restorasyon-Bağış Kankotan
Proje Danışmanları: Prof. Dr. K. Kutgün Eyüpgiller, Prof. Dr. Kadir Güler, Doç. Dr. Nuri Seçgin, Doç. Dr. Ahmet Güleç
Proje Ekibi: Bağış Kankotan, Mimar, Dilek Bal, Restoratör, Halime Dağ, Restoratör-Konservatör
Mülkiyeti Vakıflar Genel Müdürlüğü’ne ait Yeni Han, İstanbul Fatih İlçesi, Tahtakale Mahallesi’nde 54 Pafta, 372 Ada, 22 No.lu parsel üzerinde bulunmaktadır.
Türk Mimarisinde han yapılarının örneklerine Karahanlılardan itibaren rastlanabilmektedir. Han sözcüğü Farsça kökenli olup, konak, konut, sofra, ziyafet, hükümdar gibi çok çeşitli anlamlara sahiptir.
Konu ile ilgili kaynak ve yayınlarda Hasırcılar Hanı, Yeni Han, Emin Hanı ve Tahmis Hanı gibi çeşitli adlarla anılan yapının inşa tarihine, yaptırana ve mimarına ilişkin kesin bir bilgiye ulaşılamamıştır. Buna rağmen iki sıra tuğla, bir sıra taş malzemeli almaşık duvar örgüsüne sahip oluşu, zemin döşemesi ve plan örüntüsü ekseninde yapılan değerlendirme ve karşılaştırmalar neticesinde Yeni Han 18. yüzyıla tarihlendirilmiştir. Ancak han odalarının avluya açılan kapı ve pencerelerindeki madeni unsurlardan bazıları ve Tahmis Çıkmazına bakan cephedeki kavisli saçak ampir özellikli unsurlar olarak değerlendirilmektedir. Dolayısıyla bu değerlendirme, yapının 19. yüzyılın ilk yarısında kısmi bir müdahale gördüğü şeklinde yorumlanmaktadır.
Yapı, dikdörtgen planlı ve iki avluludur. Kuzey yönündeki Hasırcılar Caddesi üzerinden, yuvarlak taş kemerli ana giriş kapısını izleyen beşik tonozlu giriş koridoru ile taş döşeli avluya girilir. Avlu doğu, batı ve güney yönlerinden odalar ile çevrelenmiştir. Doğu ve güney kollar arasında kalan köşede ise ikinci avlu bulunmaktadır. Kaynaklarda bu avlunun ahır olduğuna dair bilgiler bulunmaktadır. Öte yandan, her handa bir ahır bulunmaz. Ahır bulunmayan hanlar, genelde ticaret hanları olup, hücreler ofis ya da atölye olarak kullanılır. Ahırlı hanlar ise genelde şehir dışından gelen tüccarların konakladığı yolcu hanlarıdır.
Avluyu çevreleyen her hücrenin avluya bakan cephesinde, yuvarlak tuğla kemerli bir kapı, bir pencere ve bir tepe penceresi yer almaktadır. Kapılar dövme demirden, pencereler ise demir parmaklıklı ve dövme demir kapaklıdır. Doğu kol üzerinde yer alan odalarda tuğla kemerli nişler bulunmakta, girişin karşısındaki, Tahmis Çıkmazı’na bakan duvarlarda ise birer pencere yer almaktadır. Tüm odaların zemini 18. yüzyıl üslubunu yansıtan şeşhane tuğlalar ile kaplanmıştır.
Preparation of The New Inn revision and restoration projects and the reports and the preparation of the closure of the atrium
Address: İstanbul Province, Fatih District Tahtakale Quarter, Hasırcılar Street 54 Presentation Board, 372 City Block, 22 Parcel Hasırcılar New Inn Fatih-İstanbul
Date: 2018-2019
Landlord: Istanbul Regional Directorate for Foundations
Related Administration: Istanbul Regional Directorate for Foundations
Employer: BETA Food Industry int.trade.ltd
Project Coordination: Renova Restoration – Bağış Kankotan
Project Consultant: Prof. Dr. Kutgün Eyüpgiller, Prof Dr. Kadir Güler, Doç. Dr. Nuri Seçgin, Doç. Dr. Ahmet Güleç
Project Team: Bağış Kankotan (Architect), Dilek Bal (Restorator), Halime Dağ (Restorator- Conversator)
In Turkish architecture, inns occur from the time of Karahanlı state. The word inn (han) has a Persian root and has variable meanings, such as “home, residence, table, feast, magister”.
The sources suggest different names to this building, such as “Hasırcılar Inn”, “Yeni Inn”, “Emin Inn”, and “Tahmis Inn” yet do not provide us with an information on the architect. Nevertheless, the fact that it has two bedded bricks, alternate wall masonry, the floor covering suggest us that it dates back to 18th century. Yet, the doors opening up to the yard and some of the metal elements of the windows, and the façade with arched eaves overlooking the Tahmis Street, have been evaluated as imperial qualities. Therefore, according to this evaluation, the construction is thought to have undergone a partial intervention in the first part of the 19th century.